Келинчегимдин артынан коп чуркадым, суйуумду бир нече ирет билдирип,бирок жакшы жооп ала албаган сон ага жетуунун бир гана жолу бар экенин билип ала качып алгам.
Жашообуз жаман болгон жок. Бири-бирибизди тушунушуп, мен аны суйуп, ал мени сыйлап,уруш- талашы жок омур суруп жаттык. Эки балалуу болуп, балдарыбыз ортобузду мурункудан да жакындатып койду. Балдарды бакчага берип, экообуз тен иштейбиз. Кечинде чогулганыбызда биздин уйдо майрам. Бир гана болмолуу кичинекей уй болгону менен ичинде чон бакыт бар эле. Азыр деле бактылуубуз, бирок менин журогумду эзип, куноолуу сездирген бир окуя сыр болуп катылып келет.
Бир куну кечинде жубайым кичинекей бала которгон агамдын балдызын уйго ээрчитип келип калды. Бул кайдан журот дегенсип, тан кала караган мени ашканага жетелеп барып:-Жолдошу менен таарынышып кеткен окшойт, айтпай койду. Айылга кеткен аялдамада жалгыз отуруптур, ал жакка маршрутканын токтогону качан. Бараар жерим жок дегенинен ээрчитип келе бердим. Эртен женемдердикине жеткизип коерсун,бугун биздикине туноп алсын,-деди. Кочодо жургон селсаякты эмес, кудача кызды ээрчитип келип жаткандан кийин жок демек белен. Макул болдум. Жылуу тамагын даярдап, келинчегим кудачаны жакшылап коноктоду. Баланды коргонум деп колуна тыйын да карматты. Сыртка чыгып барып памперс, дагы бир керектуу нерселерин сатып келип берип куйполоктоп эле жатты. Мунусу албетте, менин агам менен женеме болгон урматы экенин билип кубанып жаттым. Бирок мага кудачанын минтип журушу жаккан жок. Козу ойноктоп, шойкому бар келиндей корунду. Кыз кезинде эле коп басат деп угуп калчумун, ошонусунун азабынан куйоосу уйдон кууп салды го деген ой келди. Сыр бербей бир болмого тыгылышып жатып калдык. Жатаарда келинчегим:
-Эртен ишемби, бирок мен жумушума барыш керек болуп калды. Балдардын уйкусун кандырып, курсагынарды тойгузгандан кийин кудачаны женемдикине жеткирип кой. Балдар да чон аталарын коруп келсин, машинага салып ал, -деди. "Эл дем алса сен иштеп....." - деп бир сыйра кункулдомуш болуп жатып калдым. Эртен менен келинчегимдин кайсы убакта туруп кеткенин билбей уктап калган экенмин. Акырын башымды которсом баары эле уктап жатышат. Мен да бир аз жата турайын деп кайра жуурканга башымды каттым. Менин ойгонгонумду билдиби, кудачам оордунан козголгондой болду. Кийинип алайын деп жатат го деп сыр бербей жаттым. Жуурканым кыймылдап, коюнума бироо кирип келе жаткансыды. Келинчегим кете элек турбайбы, убакыт эрте болгонунан кайра бир аз жата турайын деп жатат го деп ойлогонумча эле жыланач бойдон кудачам коюнума кирип келсе болобу. -Эмне кылаарымды билбей калдым. Ордуман тургузбай устумон басты:
-Эмнеге менден качасыз. Мендей сулуулар сизге жакпайбы, же аялынызды эч кимге алмаштыргыныз келбейби? Эртеден бери кантип ойготоорумду билбей аран карманып жаттым, сообума калыныз да. Баары бир эч кимге айтпайбыз,- деп жылмандап кокурогун мага такап, бети-башыман сылап жиберди.
-Кудача, бул эмнениз, ары болунуз, балдар ойгонот,- -дедим шашкалактап.
-Эркек эмессизби?
-Эмнеге эркек эмесмин.
Отправить комментарий